Vergeet jij ook wel eens om stil te staan?

Vergeet jij ook wel eens om stil te staan?

Dat we sinds corona allemaal meer met stress te maken hebben, is wel duidelijk. Heb je er zelf geen last van, dan ken je vast wel iemand in je omgeving die er echt hinder van ondervindt. Want wat als je werk is weggevallen of compleet is veranderd?

Maarten voelt zich gefrustreerd. “Ik hop van Zoom-call naar Zoom-call. Maar ja, als er een brandje geblust moet worden, zeg je niet: ‘laten we een Zoom-call inplannen voor vrijdagmiddag 14.30u.’ Dus dan bel je, en dan moet je dat telefoontje afbreken omdat de volgende meeting begint. Mijn takenpakket is niet veranderd, en toch lijkt alles anders.”

Er zijn spanningen ontstaan thuis. “Over de stomste dingen hebben we woorden. Mijn vrouw en ik werken allebei 100% vanuit huis. Als we tegelijk een call hebben, ben ik bang dat internet het begeeft. Dat gebeurt ook regelmatig. Niemand kan daar wat aan doen, maar we geven elkaar de schuld. Dat op elkaars lip zitten, moet niet meer te lang duren.”

Een geluk is nog dat Maarten redelijk zeker is van zijn baan. “Ja, ik wel, maar mijn vrouw werkt bij een klein bedrijf dat echt klappen heeft gehad. Dus ook dat levert stress op, maar het lijkt alsof het huishouden en de kinderen zorgen dat zij op tijd naar privé-modus terugschakelt. Ik ben die knop kwijt. Ik slaap slecht, ik maak me zorgen om de toekomst…”

Stilstaan lijkt geen optie. Totdat Maarten op een zondagavond in november de schrik van zijn leven krijgt en zijn hart letterlijk overspringt. Gelukkig blijkt er niets ernstigs aan de hand te zijn, maar het is voor hem een overduidelijke wake-up call. Te veel stress.

Geen ruimte om stil te staan

“Hoe kan dat nou? Mijn reistijd is gereduceerd tot 0 door het verplichte thuiswerken, maar zelfs aan sporten kom ik niet meer toe. Ook de trainersopleiding voor de voetbal die mij altijd ontspanning gaf, geeft nu juist spanning. In de weekenden zijn er geen wedstrijden, maar in mijn hoofd blijf ik ermee bezig. Ik voel me niet vrij als ik vrij heb.”

Maarten is opnieuw in de valkuil gestapt van zijn karakterstijl ‘de Loyalist’: hard werken, een enorm verantwoordelijkheidsgevoel en continu de druk van buiten voelen. Daardoor herkent hij zijn eigen grenzen niet meer op tijd. Bijna twee jaar geleden maakte Maarten voor het eerst kennis met zijn karakterstijlen en de daarbij behorende valkuilen. Ook werd hij zich bewust van zijn kwaliteiten en hoe hij loyaal kon blijven aan zichzelf.

Zoeken naar een nieuw evenwicht

Een jaar lang ging het goed. Maarten had zijn natuurlijke evenwicht gevonden en genoot van zowel zijn werk, zijn gezin én zijn passie voor voetbal. De coronacrisis bracht hem echter letterlijk uit zijn evenwicht. Na twee weken op adem komen na die bewuste zondagavond in november pakte hij voorzichtig de draad weer op. Wel had hij behoefte aan reflectie om te voorkomen dat hij weer dezelfde fouten maakte. “Ik heb last van een aantal patronen die me niet helpen maar die heb ik nog niet helder in kaart. Dat blijkt nu wel weer.”

Daarom schakelde Maarten mijn hulp weer in. Het blijkt dat hij ook geen tijd heeft genomen om rustig na te denken over de vraag: hoe ga ik dit doen? “Nu ik terugkijk, weet ik dat die momenten er wel waren en dat mijn gezin mij ook waarschuwde. Maar ik wilde of kon het gewoonweg toen niet zien en horen. Ik sloeg door in mijn perfectionisme.”

In de natuur op adem komen

Vlak voor zijn bezoek aan mij is Maarten alleen naar Texel gegaan om uit te waaien. Dat was een eerste onderbreking van zijn patroon, want Maarten was nog nooit alleen een weekend op pad geweest. Daar voelde hij zich richting zijn vrouw eerst wel schuldig over, maar hij is blij verrast hoe goed het hem heeft gedaan. “Eindeloos wandelen en fietsen in de frisse buitenlucht verloste me tijdelijk van mijn continue spanningshoofdpijn.”

Maarten zou niets liever willen dan vrij blijven van die hoofdpijn en rust in zijn hoofd voelen. Daarom hebben we samen met een oefening het beeld en het vrije eilandgevoel verankerd in zijn brein. Nu kan hij, wanneer hij het nodig heeft, dat eilandgevoel weer oproepen.

Ruim plannen en dagelijks even stilstaan

In ons gesprek hebben we ook gekeken hoe een ander dag- en weekritme hem kan helpen om meer rust en ruimte in zijn dagen te krijgen. We hebben afgesproken dat Maarten meer overgangsmomenten gaat inbouwen van werk naar privé en omgekeerd. Zoals iedere ochtend een rondje fietsen voordat hij de laptop openklapt.

Ook heb ik hem de tip gegeven om meer tijd te reserveren voor een opdracht of taak dan hij nodig denkt te hebben. Die was raak, want Maarten gaf meteen aan dat hij vaak te optimistisch is over wat mogelijk is in een bepaalde tijd.

Zichtbaar opgelucht en vrijer ronden we ons gesprek af. “De berg is geen berg meer, maar kleine stukjes die ik achter elkaar kan leggen. Ik kijk ernaar uit om iedere ochtend weer op de fiets te springen om fris te kunnen starten,” besluit Maarten.

Kom mee naar buiten: 2-daagse leiderschapsretrait

Heb jij ook de behoefte om op adem te komen? Om stil te staan bij jouw behoeftes en verlangens? Om jouw werk van een afstand te bekijken? Net als Maarten houd ik enorm van de natuur. Bovendien zie ik zoveel thuiswerkers om me heen op dezelfde manier vastlopen. Daarom organiseer ik op 4 en 5 februari 2021 een 2-daagse coronaproof leiderschapsretrait. In de bossen bij Vaassen, met de mogelijkheid tot overnachting.

Kom mee naar buiten! Lees hier verder en vraag mijn introductievideo aan.

PS: Ik neem maar een heel beperkt aantal deelnemers mee. Daardoor is de kans uitermate klein dat de retrait niet door kan gaan. Tegelijk is de kans groot dat de retrait snel vol zit. Aarzel dus niet te lang 😉

* Om privacyredenen is de naam Maarten gefingeerd