Woorden die het verschil kunnen maken

Woorden die het verschil maken

Ik herinner me het nog goed. In groep 8 van de basisschool, het moment van de keuze voor de middelbare school. Ik wilde heel graag naar het VWO (met in mijn hoofd het idee om kinderarts te worden). Mijn ouders twijfelden of ik niet beter naar de Havo kon gaan. Waarop mijn meester, Geert Hartholt, de voor mij – super motiverende – woorden sprak: ‘Het zit erin, maar ik weet niet of het eruit komt’.

Meer had ik niet nodig. Ik hoorde vooral het eerste deel van de zin ‘Het zit erin’. Ongetwijfeld was mijn eerste gedachte bij het horen van die woorden iets in de trant van: ‘Dan zorg ik wèl dat het eruit komt’. Intuïtief wist ik dat ik het kon.
Is het me komen aanwaaien? Nee.
Heb ik er flink mijn best voor gedaan? Jazeker
Gaf het me voldoening? Absoluut!

Je omgeving bepaalt mede jouw richting in jouw leven

Nu ik zo terugkijk, ben ik dankbaar dat ik mensen in mijn leven trof die hun vertrouwen in mij uitspraken. En dat ik het aan heb gedurfd om mijn eigen pad te volgen.

Ik hoor, lees en zie ook om me heen, dat het heel anders kan gaan. Dat je niet de mensen treft die aanmoedigen, of dat je verstrikt raakt in je eigen beperkende overtuigingen.

De juiste leermeesters op je pad krijgen is bepalend voor de richting die je op gaat in je leven.

Bewust worden van het effect van woorden

Neem vandaag of morgen eens de tijd om over de volgende 5 vragen na te denken en schrijf op wat er in je opkomt zodra je de vragen leest:

  1. Wie is voor jou heel belangrijk geweest in de richting die je bent opgegaan?
  2. Welke woorden blijven jou altijd bij (in positieve zin)?
  3. Van welke woorden heb jij last? Welk oordeel, mening of overtuiging kleeft eraan vast?
  4. Welke woorden had je graag willen horen ter aanmoediging op momenten dat je het nodig had?
  5. Wat zou je zelf willen zeggen tegen jouw collega, partner, dochter, … ter aanmoediging?

Ontdek welke woorden voor jou het verschil maken

Het mag duidelijk zijn, kinderarts ben ik niet geworden. De woorden ‘Het zit er in’ gaven mij destijds, en nu jaren later nog steeds, de ruimte om te gaan ontdekken wat ik in mijn mars heb. En dat gun ik ieder kind! En natuurlijk iedere (jong)volwassene. Dus wees je bewust van de woorden die je zegt tegen jezelf en anderen. Want woorden kunnen echt het verschil maken.

Merk jij nu dat bepaalde woorden je in de weg zitten? Of heb je behoefte aan wat extra aanmoediging of hulp bij het nemen van een lastige keuze? Ik denk met plezier met je mee! Neem contact met mij op voor een vrijblijvend Inzichtgesprek. Plan hem nu direct in.

Loyaal zijn aan jezelf, wat levert dat op?

Een verhaal over loyaal zijn aan jezelf en inzicht krijgen in waarom je doet wat je doet en moed hebben om het te doen

Met verwondering zie ik hoeveel vrouwen zichzelf wegcijferen. Ze hebben vooral moeite met nee zeggen tegen anderen. Mannen ook trouwens. Herkenbaar? Als jij niet in die valkuil trapt, dan zie je het wel bij collega’s gebeuren, bij medewerkers en of je vriendenkring.

Behalve moeite met nee zeggen hebben veel mensen het gevoel dat ze zichzelf moeten bewijzen. Of ze nemen te weinig tijd voor zichzelf omdat ze zo hard werken. En dan dat schuldgevoel dat op de loer ligt en de eeuwige twijfel?!

Zelf heb ik er jaren mee geworsteld. Altijd voor anderen klaarstaan, hard werken, druk voelen om te presteren en mezelf te bewijzen, vooral tegenover… mezelf. En dat is zo vermoeiend.

NB: Dacht je dat alleen vrouwen hier mee worstelen, dan heb je het mis. Ook bij mannen kom ik het regelmatig tegen, alleen spreken mannen zich er minder snel over uit.

Een prachtige maar niet zo effectieve kwaliteit

Vooral vrouwen van 40-45 jaar zie ik hiermee worstelen. Ze krijgen behoefte aan ruimte voor hun eigen ontwikkeling na jaren van zorgen voor kinderen en tegelijk werken aan hun carrière. De behoefte om tijd te maken voor zichzelf wurmt zich omhoog. Maar ja, hoe moet het dan met…? Vul maar in: partner, kinderen, baan, mantelzorgtaken, huishouden.

Kan ik dat wel maken?

Veel vrouwen zijn bijzonder loyaal aan anderen, en dat is natuurlijk een prachtige kwaliteit. Je staat onder vriend én vijand bekend als iemand op wie anderen kunnen bouwen. Je hebt een groot verantwoordelijkheidsgevoel. Maar dat anderen altijd op je kunnen rekenen, blijkt voor jezelf niet altijd even effectief.

Zijn vrouwen loyaler dan mannen?

Ik vroeg me af of vrouwen loyaler zijn dan mannen, maar uit onderzoek blijkt dat dit niet altijd opgaat. Volgens Melnyk, Van Osselaer en Bijmolt hangt de mate van trouw af van ‘het object van loyaliteit’. Zo blijken vrouwelijke consumenten loyaler te zijn aan individuele medewerkers. Terwijl mannelijke consumenten loyaler zijn aan groepen en bedrijven.

Wat voor consumenten geldt, zal niet veel anders zijn voor werknemers en managers, stel ik me zo voor. Dus je kan voorzichtig stellen dat vrouwen zich hechten aan collega’s en dat de loyaliteit van mannen vooral bij ‘het team’ of ‘het bedrijf’ ligt.

Geen vuur, wel verwarring

Neem bijvoorbeeld Jeroen* (44). Hij werkt al ruim 20 jaar voor dezelfde werkgever, tegenwoordig als teamcoördinator en beleidsadviseur voor de directie. De verwachting van de directie is dat hij zich klaarmaakt voor de volgende stap in zijn carrière. En dat zou dan een functie zijn, een treetje hoger op de hiërarchische ladder.

Jeroen zelf is eerlijk gezegd moe van het moeten voldoen aan alle verwachtingen van anderen. Hij mist het vuur, hij voelt geen passie.

Die passie voelde hij wel als voetbaltrainer, maar die hobby heeft hij opgegeven omdat die niet te combineren viel met forenzen. Maar dat vuur, die passie, voelt hij als hij erover praat. En niet in de politiek-bestuurlijke arena waarin hij dagelijks opereert.

Hij is goed in wat hij doet. Jeroen vertelt: “Ik krijg dikwijls complimenten dat ik vakinhoudelijk sterk ben en persoonlijk betrokken. Ik maak altijd tijd voor collega’s en ben een steun voor mijn eenheidsmanager.” Mensen zien hem steeds verder groeien in die rol. Dat maakt het ook zo verwarrend, want hij ziet het zelf heel anders.

De vraag die Jeroen hoofdbrekens bezorgt, is: waarom ben ik zo hard voor mijzelf als anderen tevreden zijn? Ook mist hij een gevoel voor richting. Waar naartoe ben ik onderweg? Wat wil ik bijdragen aan deze organisatie en aan de maatschappij? Waar wil ik voor gaan? “Die eeuwige twijfel, daar word ik zooo moe van,” verzuchtte hij tijdens het intakegesprek enkele maanden geleden.

Vertrouwen om zijn hart te volgen

Jeroen kwam bij mij voor meer inzicht in zijn gedachten en om die richting helder te krijgen. De eerste opluchting voelde hij toen we de uitkomsten van de scans bespraken die hij had gemaakt om inzicht te krijgen in zijn karakterstijlen en werkmotivatie. Nu begrijpt hij waarom hij helemaal niet de ambitie heeft om zijn carrière voort te zetten als manager.

Deze rapporten gaven Jeroen het vertrouwen om zijn hart te volgen en een streep eronder te zetten. Je baan opzeggen als je halverwege de veertig bent. Is dat wel verstandig, vragen mensen aan hem. Eerder zou Jeroen die mensen gelijk hebben gegeven en door zijn gegaan op de ingeslagen weg. Maar nu is het meer: feel the fear and do it anyway.

Is dat spannend? Jazeker! Gaat dat van de een op andere dag vlekkeloos? Nee! Maar de drive is er. Jeroen is wakkergeschud. Hij wil niet langer afhankelijk zijn van de richting die anderen voor hem kiezen én van zijn eigen beperkende overtuigingen. Werken mag hij nog lang genoeg. Bovendien heeft hij volop energie en ideeën heeft om zijn bijdrage ook echt waardevol te laten zijn.

Dichterbij zichzelf en bij huis

Jeroen wil graag weer in zijn eigen woonplaats werken, op de fiets naar zijn werk kunnen en met het avondeten thuis zijn.

Uit onderzoek blijkt dat we vaak de voordelen van een nieuwe baan en werkplek overschatten en de nadelen onderschatten, zoals de emotionele en fysieke belasting van het reizen. Ben Tiggelaar heeft daar een mooie column over geschreven (NRC, 15 maart 2019).

Wie langer forenst, blijkt meestal minder tevreden over zijn gezondheid, zijn vrije tijd en zijn leven als geheel. Forenzen melden meer stressklachten, variërend van een hogere bloeddruk tot slechtere cognitieve prestaties. – Ben Tiggelaar

Het blijkt dat de ideale reistijd van en naar je werk ongeveer een kwartier is. Jeroen is intussen in gesprek met een bedrijf op twintig minuten fietsafstand. Nu zit hij nog elke ochtend en avond vijfkwartier in de auto. Die tijd die Jeroen daarmee kan terugwinnen, wil hij weer steken in zijn grote hobby en passie: voetbal. Hij heeft al contact gelegd met een club in zijn woonplaats waar binnenkort een plaats als trainer vrijkomt.

Het blijft nog even spannend voor Jeroen, maar de opluchting dat hij weer richting in zijn leven geeft, is groot. En dat die richting zo blijkt te passen bij wie hij is en wat hij écht wil, heeft hem verwonderd. Hij was het bijna normaal gaan vinden dat het leven je in een bepaalde richting duwt.

Ook ik heb ervaren hoeveel meer rust ik in mijn leven en werk heb sinds ik trouw durf te zijn aan mezelf. Misschien zijn dat wel de factoren waar het om draait: inzicht in waarom je doet je wat je doet en durf. En hoe mooi is het dat dat inzicht je vaak de moed geeft om knopen door te hakken.

Wil jij jouw motivatie ook onderzoeken? Weet je eigenlijk wel welk pad je wilt inslaan maar mis je de moed om het ook echt te doen? Neem dan contact met me op. Ik denk graag met je mee!

*De naam van Jeroen is om privacyredenen gefingeerd.

Inzicht maakt het verschil!

Inzicht in je werkmotivatie en karakterstijlen maakt het verschil

Gisteren had ik een interessant gesprek met Wouter. Hij is vestigingsmanager van een detacheringsbureau. Zijn bureau bemiddelt onder meer starters op de arbeidsmarkt. Wouter gaf aan dat veel jonge professionals kiezen voor een baan waarin ze goed kunnen verdienen en snel kunnen groeien. Om onder meer een eigen huis te kunnen financieren. Inzicht in hun hogere doel ontbreekt nog vaak.

De eerste jaren kan het goed geld verdienen zeker voldoening geven. Toch zie en hoor ik keer op keer dat er een moment komt dat andere zaken meer een rol gaan spelen. Meestal vanaf een jaar of 30. Dan rijst de vraag wat geeft nu echt zin aan mijn werk? Waarmee wil ik het verschil maken?

PERK model voor meer inzicht

In de online cursus Happiness at Work van de Universiteit van Berkeley maakte ik kennis met het PERK-model. Een model dat je kan helpen om het antwoord te vinden op deze vraag.

PERK is een acroniem voor de vier pijlers onder ons werkgeluk: Purpose, Engagement, Resilience, Kindness (een hoger doel, betrokkenheid, veerkracht en vriendelijkheid).

  1. Purpose draait erom dat jouw dagelijkse werkzaamheden passen bij jouw belangrijkste persoonlijke waarden. Je doet dingen waar je van houdt en in gelooft. Een favoriete casus van de mensen op Berkeley is het buitensportbedrijf Patagonia. Door de oprichter en de werknemers van dit bedrijf wordt veel belang gehecht aan natuurbescherming en gezinsleven. Dit vertaalt zich onder meer naar gebruik van duurzame materialen en kinderopvang bij de werkplek.
  2. Engagement gaat over de emotionele betrokkenheid bij je werk. Volgens de Berkeley-docenten spelen drie elementen daarbij een hoofdrol. Allereerst: plezier. Bijvoorbeeld leuk contact met collega’s. Ten tweede: autonomie, de ruimte om zelf te beslissen over je agenda, je taken en je persoonlijke ontwikkeling. En als derde: de gelegenheid om werk te doen waar je in opgaat en niet telkens op de klok zit te kijken.
  3. Resilience focust op de vraag of je kunt dealen met tegenvallers. Kun je ervan leren en je aanpassen aan nieuwe omstandigheden? Dit is essentieel voor je werkgeluk, volgens de Berkeley-mensen. Maar hoe vergroot je je persoonlijke veerkracht? Mindfulness blijkt te helpen. Leren om minder af te dwalen en meer met je gedachten bij je huidige activiteiten te zijn. Onderzoek van psychologen Matt Killingsworth en Daniel Gilbert liet enkele jaren geleden zien dat we ongeveer de helft van de tijd aan andere dingen denken dan aan de taak die we uitvoeren. Bovendien bleek dat dit afdwalen ons vaak somber maakt.
  4. Kindness draait om vriendelijkheid tussen collega’s. Volgens Berkeley begint dat met ouderwetse beschaving. Respectvol met elkaar omgaan, spullen delen, goed luisteren naar elkaar, complimenten geven. Dat soort dingen. Wil je een stapje verder gaan, dan moet je jezelf oefenen in pro-sociaal gedrag: werken aan je empathie, compassie en dankbaarheid. Deze eigenschappen leiden niet alleen tot meer werkgeluk, maar ook tot betere samenwerking.

Sleutelbegrippen voor jouw werkgeluk

Eigen regie over je werk, een purpose hebben, kunnen omgaan met tegenslagen en doelbewust zoeken naar de positieve eigenschappen van jouw werk zijn dus de sleutelbegrippen voor jouw werkgeluk. Die zijn niet afhankelijk van jouw omgeving, maar daar kun jij zelf de baas over zijn.

Purpose: het belangrijkste sleutelbegrip voor meer inzicht en werkgeluk

Wat is jouw purpose?

Voor veel professionals is het nog niet zo gemakkelijk om een helder antwoord te geven op: wat is jouw purpose? Misschien herken je dit wel. Een eerste stap is helder zicht te krijgen op jouw huidige situatie. Waarom doe je de dingen die je doet? Wat motiveert je hierin en wat juist niet? Welke kleine verandering kan voor jou al een groot verschil maken?

Met inzicht maak je het verschil

Ik geloof dat inzicht in jezelf essentieel is. Ook is inzicht in de motivatie van jouw medewerkers, collega’s en opdrachtgevers of klanten alles bepalend. Niet alleen bepalend voor jouw resultaat, het wel of niet behalen van je doelen. Maar zeker ook bepalend voor meer werkplezier en werkgeluk. Van jezelf en de mensen met wie je samenwerkt.

Reisleider van professionele groei

Het is mijn rol als coach om jou onbevooroordeeld en onbevangen inzicht te geven in jouw werkmotivatie en karakterstijlen. In jouw groeimogelijkheden en jouw innerlijke saboteur. Maar bovenal jou te begeleiden in het ontdekken van jouw purpose, jouw unieke missie én jou te helpen om grote en kleine stappen te zetten in het zichtbaar maken van jouw missie op jouw unieke wijze.

Nieuwsgierig naar meer inzicht?

Lees hier verder en kijk ik wat ik voor jou of jouw organisatie kan betekenen? Mijn website heb ik in een nieuw jasje gestoken. De inrichting en stijl heb ik aangepast aan mijn behoefte aan vernieuwing. Herkenbaar en toch anders. Meer ruimte voor mijn verhalen met tips en scherpe vragen en sneller vinden wat je zoekt.

Laat je karakter vóór je werken in plaats van tégen je…

Inzicht je karakterstijlen via de karakterscan van Irene van Gameren

Je karakter geeft richting aan wie je bent. Het is die unieke combinatie van overlevingsmechanismen en karakterstijlen die we inzetten in verschillende soorten situaties. Zo gedraag je je thuis anders dan op je werk.

Mijn ouders noemden mij vaak ‘nieuwsgierig Aagje’. Ik wilde altijd weten waarom iemand iets deed óf juist niet deed. Dikwijls kreeg ik dan te horen: ‘Dat gaat jouw helemaal niets aan’. En dat voedde mijn nieuwsgierigheid uiteraard nog meer.

Het menselijke gedrag maakt mij nieuwsgierig: waarom doen mensen wat ze doen? Hoe kan het toch dat we onszelf regelmatig saboteren?

Vragen die in mij opkomen, zijn bijvoorbeeld:

  • Hoe komt het dat sommige mensen het gevoel hebben dat ze nooit genoeg hebben?
  • Waarom lukt het mensen soms niet om zich aan hun grenzen te houden?
  • Waarom maken sommige mensen een drama van alles?
  • Hoe komt het dat sommige mensen voortdurend ‘een kort lontje’ lijken te hebben?

Oké, laat ik eerlijk zijn, ik kan ook mijn hoofd wel eens breken over mijn eigen gedrag. Dan denk ik: ‘Waarom ben ik weer nèt te laat vertrokken?’ Of: ‘Dat had ik toch veel steviger moeten zeggen, nu draai ik weer om de hete brij heen.’ Of ik sputter: ‘Kom op Irene, kies gewoon, stop met twijfelen, je kunt het altijd nog veranderen.’

Op dagen dat ik het druk heb of moe ben, buitelen de gedachten soms over elkaar heen. Dan ben ik niet op m’n best en werk ik mezelf letterlijk tegen. Want door dat inwendige gesputter kan ik me moeilijker concentreren. Ik ben minder productief en dan heb ik nóg een reden erbij om niet tevreden te zijn;-).

Het karakter wordt helder en zichtbaar bij stress

Je karakter is een uniek samenspel van je belangrijkste eigenschappen, opvattingen, gedachten, gedragspatronen en zelfs lichamelijke kenmerken. Samen maken ze jou tot wie je bent, wat je denkt en wat je doet.

Je karakter is niet wie je bent, maar wat je doet.
Yvette Hooites Meursing

Daarmee is je karakter een bepalende factor voor het leven dat je leidt. Je karakter is namelijk van invloed op bijna alles wat je doet: van je leefstijl, slaapritme en stresspatroon tot en met de manier waarop je met leiderschap, relaties en zelfs je financiën omgaat.

Als je je karakter kent, is het veel makkelijker om te achterhalen waarom je doet wat je doet. En dat is cruciaal als je aan jezelf of je organisatie wilt werken.

‘Elk nadeel heb z’n voordeel’ (Cruijff)

Elk karakter heeft voor- en nadelen. Om te beginnen heeft iedere karakterstijl verschillende herkenbare kwaliteiten. Deze kwaliteiten hebben invloed op je gedrag in je werk, je relaties en contacten en óók op je uiterlijk en de keuzes die je maakt.

Elke karakterstijl heeft echter ook z’n zwakke punten. Valkuilen die zichtbaar worden wanneer je bijvoorbeeld stress ervaart. Je vertoont dan vanuit je karakter vecht- of vluchtgedrag. Hierdoor verminderd je effectiviteit en motivatie drastisch. Een valkuil hoeft echter geen valkuil te blijven.

Je hebt de vrijheid om te kiezen!

Misschien voelt het soms alsof je, vanwege je karakter, gevangen zit in bepaalde patronen en je weerstanden. Maar je hebt altijd een andere keuze!

Tussen een prikkel en jouw respons bestaat keuzevrijheid met oneindig veel keuzemogelijkheden. Je kunt andere mensen, plaatsen en dingen niet veranderen, maar je kunt wel jezelf veranderen.

Wijsheid om de juiste keuzes te maken

Hoe weet je nu of je de juiste beslissing neemt in de keuzeruimte tussen prikkel en respons? Hoe ontwikkel je je beoordelingsvermogen?

Volgens Stephen Covey zijn wijsheid en beoordelingsvermogen hetzelfde. Dit ontwikkel je door te werken aan zowel je karakter als aan je bekwaamheden. Denk aan je technische vaardigheden, je opgebouwde kennis en expertise en je vermogen om het grotere geheel en de relaties tussen de onderdelen te zien.

Karakter en bekwaamheden versterken elkaar en maken dat je wijze besluiten kunt nemen.

Hoe ontdek je jouw karakterstijlen?

Ik schreef net: “Als je je karakter kent, is het veel makkelijker om te achterhalen waarom je doet wat je doet.” Dat gaat dus om zelfkennis, maar hoe ontwikkel je dat? Iedereen ontwikkelt in z’n leven een bepaalde mate van zelfkennis. Het helpt als je durft te reflecteren, als je eerlijk naar feedback kan kijken, maar je kan ook een karakterstijlenscan laten doen. Dit versnelt het proces van jezelf leren kennen enorm. Dat maakt het als instrument zo effectief, en daarom werk ik er zo graag mee.

‘Nu ik weet wat mijn valkuilen zijn, moet ik er gewoonweg naar handelen.
Anders zou ik met open ogen in een burn-out raken.
Daar help ik echt niemand verder mee!’
(reactie van een directeur na het invullen van een karakterstijlenscan)

Het rapport dat uit een karakterstijlenscan volgt, geeft je inzicht in waarom je bepaalde zaken aanpakt op de manier zoals je dit nu doet. Het laat je daarnaast zien hoe je het beste kunt handelen in verschillende situaties.

Nieuwsgierig geworden hoe jouw karakter in elkaar steekt? Ik vertel je met plezier meer over hoe ik je daarbij kan helpen. Bel of mail mij gerust!

 

Tijd en werkdruk: een last of een lust?

werken vanuit intrinsieke motivatie in plaats van werkdruk

Wist je dat een op de drie mensen zich altijd gehaast voelt en dat 40% van de mensen zegt dat tijd voor hen een groter probleem is dan geld? Onze beleving van tijd is dus een serieus probleem en de vraag is hoe je je tijd beter zou kunnen gebruiken om je geluksgevoel te vergroten.

Zelfs wanneer je week gevuld is met allemaal activiteiten die je voldoening en plezier geven, dan nog kun je een gevoel van druk zijn, haast of stress ervaren.

De mindfuck van drukte

Vorige week bezocht ik het event ‘Van werkdruk naar werkgeluk’ waar Tony Crabbe (auteur van ‘Nooit meer te druk’) de keynote spreker was. De grootste valkuil of ‘mindfuck’ is dat wij drukte met succes associëren. Maar drukte is geen competitie!

Stel dat ik je nu zou vragen om jezelf een cijfer te geven voor hoe druk jij jezelf nu vindt? Wat wordt het dan op een schaal van 1 – 10?

Drukte als excuus

Druk zijn is vaak gemakkelijker dan kiezen voor wat echt belangrijk voor je is. Makkelijker dan aandacht geven aan die activiteiten die je zingeving, voldoening of plezier geven. Zonder dat we het bewust door hebben slingeren onze gedachten heen en weer tussen gisteren, vandaag en morgen. Daarmee versnipperd onze aandacht en zijn we druk met tal van verschillende activiteiten.

Verleden, heden, toekomst: iedere tijd zijn eigen kijk

De oplossing zit niet zozeer in beter ‘time management’ (al biedt dat zeker praktische handvaten), maar vooral in hoe je naar het begrip tijd kijkt.

Veel mensen zijn van nature geneigd om in het verleden te leven of zich juist heel erg te richten op de toekomst. Ieder mens heeft daarin zijn unieke voorkeuren. Deze zijn veelal onbewust. Voor een goede balans moet je je juist niet alleen fixeren op het heden, verleden of de toekomst, maar is het de kunst om je aandacht voor het verleden, heden of de toekomst soepel in elkaar te laten overvloeien. Uiteraard afhankelijk van wat je op dat moment nodig hebt.

Positieve bril

Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat wanneer je in contact bent met collega’s, klanten of vrienden en familie, je je aandacht heel erg richt op het nu. Terwijl wanneer je bezig bent met een strategisch plan voor je werk kijk je juist vooruit. En bij schrijven van een evaluatie analyseer je wat er goed is gegaan en waar je van kunt leren. Dan maak je juist gebruik van je kritische blik naar het verleden toe. Doe dit echter met een positieve bril. Nelson Mandela heeft dit ook prachtig verwoord:

‘I never loose. I either win or learn.’

Ga voor jezelf eens na waar jij de meeste tijd met jouw aandacht bent? Merk maar eens op hoe gemakkelijk je onbewust schakelt van heden naar verleden en weer naar de toekomst.

Sleutel naar werkgeluk

Een belangrijke sleutel voor meer werkgeluk bestaat uit een mix van vaardigheden: kunnen focussen, flexibel zijn en kunnen schakelen tussen verschillende manieren om naar tijd te kijken. Gun je zelf de tijd en ruimte om daar mee te oefenen! Perfectionisme gaat je daarbij niet helpen, dat weet ik uit ervaring. ‘Practice not perfect’ is een zinnetje dat ik als een mantra opzeg om mezelf aan te moedigen om te blijven oefenen. Want ook ik heb wel eens een dag waarop veel tegen lijkt te zitten en ook ik zal altijd blijven leren. Voor mij is werkgeluk een keuze en een kwestie van doen!

Wil jij meer inzicht in jouw werkmotivatie? En jouw eigen sleutel naar meer werkgeluk ontdekken? Of wil je met jouw team verder werken aan werkgeluk? Lees hier meer of neem contact op voor een vrijblijvend kennismakingsgesprek.

 

 

 

Tot wanneer stel jij hulp vragen uit?

Hulp vragen doe een Metaprofielanalyse

Hulp vragen is een fenomeen dat veel hoogopgeleide professionals lastig vinden. We hebben geleerd om onszelf te redden. Bovendien zijn we bang om te falen. ‘Fouten maken mag’ is het credo, de praktijk is veel weerbarstiger. Wanneer komt dan het moment dat je aan de bel trekt en toegeeft dat je anderen nodig hebt?

Alle ballen hoog houden, daar heb ik zelf ook een handje van. Stiekem denk ik bij veel taken ‘Ik kan dat net zo goed zelf doen, dat gaat veel sneller’. En voor ik het weet ben ik druk met veel taken die me afleiden van wat ik echt graag doe. Inmiddels heb ik een team van mensen om mij heen verzameld die dit soort taken van mij overnemen. Vaak nog sneller en beter ook!

Alle ballen hoog houden

Onlangs zat ik met Merel en haar manager om tafel. Merel is iemand die altijd direct klaarstaat voor een ander. Haar collega wordt ziek en hup, Merel is de eerste die roept dat zij haar taken er wel bij pakt. Als projectleider is ze gewend om vele ballen hoog te houden. Naast een fulltime baan houdt ze bovendien een gezin met drie tieners draaiende en is ze actief als vrijwilliger in verschillende netwerken.

Tot het moment dat het haar letterlijk begint te duizelen. Na een korte ziekenhuisopname en weken van noodgedwongen rust pakt ze de draad weer op. Het liefste weer net zo voortvarend als voorheen, maar het lukt niet meer. Ze voelt zich ziek zonder lichamelijke oorzaak. En zo zitten we een paar weken later op Merels initiatief met z’n drieën bij elkaar, omdat Merel wel inziet dat er iets moet veranderen. Een moedige stap, want hulp vragen doet ze liever niet.

Je gedachten verkennen omtrent hulp vragen

“Ik doe het zelf wel”, “Het lukt me nu vast ook wel”, “Wat gaan ze wel niet van me denken als ik dit niet alleen aankan?” Typische gedachten die in je op kunnen komen wanneer je overweegt om hulp te vragen. Hoe vaak betrap jij jezelf op zulke gedachten? Misschien merk je zelfs dat je tegenwoordig vaak piekert, sneller overbelast bent en dat het gewoon allemaal zwaarder lijkt. Maar hulp vragen? Mwah, toch maar liever niet. Want dat geeft je het gevoel dat je het alleen niet aankan, dat je faalt of dat je anderen tot last bent. Toch kan het zinvol zijn om op bepaalde momenten juist wél hulp te vragen en/of te aan te nemen.

Soms wordt het gewoon teveel en is het nodig dat iemand voor je in de bres springt of mee de handen uit de mouwen steekt.

Wat is jouw remmende factor?

Moeite hebben om hulp te aanvaarden kan beïnvloed worden door verschillende factoren:

  • Je hebt vanuit je opvoeding meegekregen dat het not done is om hulp aan anderen te vragen.
  • Je bent iemand die liefst zo zelfstandig mogelijk is of die allergisch is voor de bemoeienissen van een ander.
  • Je bent perfectionistisch en bang dat anderen het niet naar jouw standaard zullen uitvoeren.
  • Je hebt moeite met loslaten en vertrouwen, delegeren heb je eigenlijk nooit goed geleerd.
  • Je bent bang dat je zakenpartners, investeerders of collega’s je niet meer serieus zullen nemen of als zwak zullen zien als jij hulp vraagt.

Laat het zo ver niet komen!

De dag dat Merel in het ziekenhuis lag en hoorde dat ze gelukkig niets ernstigs mankeerde, besloot ze om hulp te vragen. Hoe anders had het kunnen aflopen wanneer ze op dezelfde voet was verdergegaan? Ze zag de ongelukkige voorbeelden bij haar op zaal liggen.

Merel wilde onderzoeken wat haar echt motiveert in haar werk. Want, als ze eerlijk was naar zichzelf, had ze al diverse signalen genegeerd. In verschillende situaties was ze over haar grenzen gegaan. Maar ook dat kon ze pas zien toen ze tot rust kwam. Met een metaprofielanalyse heeft Merel helder zicht gekregen op wat haar onbewust motiveert en hoe zij denkt en handelt in haar werk. Van daaruit is ze stap voor stap gaan verkennen welk werk nu echt bij haar past en wat voor haar zinvol is.

Zet je schroom op zij en vraag hulp

Onthoud dat hoe langer je het vragen om hulp uitstelt, hoe langer je (over)belast wordt. Dat je steeds meer een gevoel kan krijgen van wanhoop en hulpeloosheid. Voor niets en niemand bevorderlijk. Bekijk het ook eens van een andere kant: als een ander in eenzelfde situatie om hulp vraagt, beoordeel jij hem of haar dan ook zo kritisch? Of vind je dat dan weer wél normaal?

Zet vandaag nog de eerste stap

Tot slot, hoe makkelijk vraag jij om hulp? Aan wie zou je vaker hulp willen vragen? Welke taak doe jij nu nog zelf, die je eigenlijk prima aan een ander kan overlaten? Begin daar dan eens mee…