Mezelf herontdekken hoeft niet meer, mezelf blijven inspireren wél

Mezelf herontdekken is niet nodig, inspireren wel - verhaal Irene van Gameren

Marlous* is net gewisseld van baan. Na 15 jaar bij dezelfde werkgever koos ze, op zoek naar meer afwisseling, voor een baan als accountmanager bij een organisatieadviesbureau. Ze heeft het op haar nieuwe plek goed naar haar zin, maar voelt de behoefte om zich op persoonlijk vlak verder te ontwikkelen.

Ze heeft bij haar vorige werkgever een fantastische tijd gehad, benadrukt Marlous. En niet alleen het bedrijf is flink veranderd, maar ook haar leven. Moeder geworden van een zoon van 13 en een dochter van 11 met ADHD, en ondertussen een mooie carrière opgebouwd.

“Ik heb me zo ongeveer 3 keer totaal opnieuw moeten uitvinden,” grinnikt ze, “maar daar kreeg ik ook wel alle ruimte en steun voor.”

Haar nieuwe baan biedt opnieuw veel uitdagingen en mogelijkheden om zich als professional verder te ontwikkelen. En toch voelt ze, na 6 maanden, de behoefte om andere routes te verkennen. “Onbewust heb ik mezelf alleen toegestaan om me in mijn werk verder te ontwikkelen. Maar ik weet dat er zoveel meer in mij zit.” Juist daarom is Marlous naar mij gekomen.

Onbewust heb ik mezelf alleen toegestaan om me in mijn werk verder te ontwikkelen

De appel valt niet ver van de boom

“Hard werken is me niet vreemd. Mijn vader leidde 3 fabrieken en werkte 60 uur in de week. Ik had mezelf voorgenomen om dat zelf heel anders te doen, maar ongemerkt zit ik aardig in hetzelfde spoor.”

“Ik haal de 60 uur wel niet, maar naast mijn werk en gezin blijft er weinig ruimte over voor mijn eigen ontwikkeling. Terwijl ik zo veel heb te bieden én bruis van de ideeën!”

Haar strategische denken had altijd de overhand

Marlous vertelt dat ze altijd gewend is geweest om met haar ratio beslissingen te nemen. Dat paste ook bij de strategische functies die ze had. Haar eigen behoeften en verlangens kregen tot nog toe weinig ruimte, maar ze merkt dat dat begint te knellen. Haar onderbuikgevoel kan en wil ze niet langer meer negeren. Daarom wil Marlous meer inzicht in zichzelf.: in haar karakter, werkmotivatie en haar blauwdruk voor het nemen van beslissingen.

Van inzicht naar begrip

Na het doorlopen van de Cirkel van Inzicht ben ik nieuwsgierig naar het antwoord op de vraag: waarin verschilt jouw persoonlijke ontwikkeling als mens van jouw ontwikkeling als professional?

“Misschien kunnen die 2 wel samenvallen,” peinst Marlous hardop. “Maar ik heb op de een of andere manier de angst dat ik mijn werk verwaarloos als ik kies voor mezelf als mens. Nu ik mezelf zo hoor praten, besef ik ook dat ik mezelf tegenhoud om te schakelen tussen deze 2 werelden in mijn hoofd.”

Van 2 werelden naar een nieuw totaalplaatje

Wow, wat een mooi inzicht, denk ik, terwijl Marlous vertelt dat ze een enorme beelddenker is. Daarom vraag ik haar om een tekening te maken van hoe zij die 2 werelden voor zich ziet. En dan blijkt dat Marlous haar brein letterlijk opdeelt in 2 werelden (zie het linker plaatje hieronder).

Brein Marlous bij Blog Irene van Gameren

We zijn samen gaan kijken wat elk deel voor positieve bijdrage levert. Want ieder deel brengt een bepaald gevoel van flow met zich mee, En dat brengt Marlous uiteindelijk tot de kern van wie ze is.

Door beide delen te integreren, heeft Marlous een nieuw plaatje getekend. Een plaatje over zichzelf, dat ze haar ‘Totaal ik’ noemt. Automatisch koos ze voor een andere kleur. Dit nieuwe beeld geeft haar een rustig gevoel: “Alsof het altijd zo is geweest.” Waarop ik vraag: “Waar wacht je nog op tot je de wereld gaat bieden wat je het liefste wilt bieden?”

Je eigen excuses onderzoeken

Na een uitbundige lach zegt Marlous: “Een bordje aan de muur of een certificaat dat ik dat officieel mag doen. Wat ook niet helpt, zijn gedachten of de wereld wel op mij zit te wachten of ik wel goed genoeg ben voorbereid.”

Na een eenvoudige oefening landt het beeld van haar nieuwe ‘Totale ik’ echt en voelt Marlous dat de weg vrij is om te beginnen.

Prompt vertelt ze enthousiast dat ze al een compleet plan heeft uitgedacht. Ze wil het liefst ouders van kinderen met ADHD gaan coachen en voorlichten. Ze weet uit eigen ervaring dat ‘een hobbel kunnen nemen’ vaak in kleine dingen zit. “Het is met ADHD echt een kwestie van trial and error, van veel experimenteren, omdat ieder kind weer uniek is.”

Experimenteren met concrete acties

Het bruggetje naar zelf gaan experimenteren ligt voor het oprapen. Al snel hebben we 3 concrete acties bedacht om mee te starten:

  • Een blog beginnen over haar eigen ervaringen. Marlous weet hoe helpend dat kan zijn voor anderen en ze houdt van schrijven;
  • Een training volgen bij een ervaren ADHD-coach;
  • Onderzoeken welke coachopleiding het beste bij haar behoeften aansluit.

Dat bordje aan de muur gaat er vast en zeker komen. En ik ben blij dat ik nog een tijdje mag meelopen met Marlous, want ze wil door met onze gesprekken. Ze is bang dat ze anders terugvalt in haar oude patroon van puur op basis van ratio beslissingen nemen.

Inzicht in jezelf – begin bij het begin

Zoals de Cirkel van Inzicht Marlous heeft geholpen, kan hij jou ook verder helpen. Het maakt niet uit waar je in jouw ontwikkeling zit. Ik heb de Cirkel van Inzicht ontwikkeld om iemands unieke profiel op een eenvoudige manier te ontdekken. Het zijn niet meer dan 3 puzzelstukken die samen een diepgaand inzicht geven.

De Cirkel van Inzicht maakt snel duidelijk waar bij jou (of in jouw team!) de potentie en de pijn zit. Vanuit dit inzicht kun je nieuwe keuzemogelijkheden ontdekken én via concrete acties toewerken naar een blijvende verandering. Ik help je er graag bij!

Nieuwsgierig hoe ik jou of jouw team kan helpen met de Cirkel van Inzicht? Neem dan contact met mij op. Ik vertel je er met plezier meer over.

*Om privacyredenen is de naam van Marlous gefingeerd.

Welke 10 fouten mag jij van jezelf maken?

Een blog over stoppen met labels plakken en jezelf straffen bij fouten maken

Tijdens een training gisteren legde ik iets uit. Mijn handgebaren waren tegenstrijdig met wat ik vertelde. Ik voelde zelf dat het niet klopte en zag dat een van de deelnemers het ook waarnam. Nog niet zo lang geleden zou ik me door zo’n ‘fout’ echt uit het veld hebben laten slaan.

Nu benoemde ik wat er gebeurde, en dat kon ik gelijk als voorbeeld gebruiken. De training ging over effectieve communicatie, dus ik kon mooi laten zien wat het betekent als iemand niet congruent is in wat hij of zij zegt en doet.

Kortom, ik wist er een positieve draai aan te geven, maar dat is alleen mogelijk doordat ik mijn overtuigingen heb losgelaten over wat ‘goed’ en ‘fout’ is.

Stoppen met labels plakken

We zijn snel geneigd om ergens een label op te plakken. We denken vaak in termen van ‘dit ging goed’ en ‘dat ging fout’. We doen het zelfs vaak zo automatisch dat we er geen erg in hebben.

Gisteren, tijdens diezelfde training, haalde een van de deelnemers, een directeur, meerdere malen voorbeelden aan waarin ze naar eigen zeggen ‘fout’ had gehandeld. Zeker in die situaties waarin ze emotioneel werd, bijvoorbeeld geïrriteerd, boos of gekwetst. En uit de manier waarop ze dit vertelde, werd duidelijk dat ze zich niet bewust was hoe ze labels plakte.

Laat de termen ‘goed’ en ‘slecht’ los

Goed en slecht bestaan niet. Er bestaat alleen ‘wenselijk’ en ‘onwenselijk’, of ‘wat ons dient’ en ‘wat ons niet dient’. Deze waarden zijn voor ieder mens anders.

Zwart-wit denken (goed/slecht) dient je niet, als je het mij vraagt. Alles heeft twee kanten, soms heeft een gebeurtenis misschien wel tien kanten. Wie bepaalt wat goed is en wat slecht is? Lees ook mijn blog ‘Wat hokjes en waarden met elkaar gemeen hebben, of juist niet’.

Iedere keer wanneer je tegen jezelf zegt dat je iets fout doet, gebeurt er iets bijzonders in je brein. Je voedt jezelf met negatieve gedachten.

Daar heb je zelf last van, en zeker ook in relatie tot anderen is dit niet helpend.

Met 2 maten meten

In de psychologie bestaat zoiets als de fundamentele attributiefout. Dat betekent dat de manier waarop wij oorzaken voor bepaald gedrag aanwijzen nogal krom is. Als het om oorzaken van ons eigen gedrag gaat, wijzen we al snel naar de situatie. Gaat het echter om het gedrag van een ander, dan houden we daar zijn of haar karakter verantwoordelijk voor.

Als we zelf een fout maken, komt dat bijvoorbeeld doordat we die nacht amper geslapen hebben (situationeel). Maakt een ander fouten? Dan wijzen wij die oorzaak toe aan de persoon zelf (karakter).

Straf jezelf niet als je in fouten denkt

Maar hoezo fouten? Jij doet minder fout dan je denkt, en dat geldt ook voor de ander!

Je doet het niet fout. Je bent aan het leren, je groeit! Het is geweldig dat je je eigen gedachten opmerkt: dat is een essentiële stap in groeien in meesterschap.

Verrassende vraag voor een andere kijk op fouten

Vorige week was ik op bezoek bij Christine Swart, managing director van Women INC. Zei vertelde over een inspirerende lezing die ze van wethouder Van As hoorde. Van As stelde zichzelf de vraag: welke tien fouten mag jij van jezelf maken?

Dit vind ik een mooie vraag die je zelf ruimte geeft om te experimenteren. Te vallen en weer op te staan. Te leren. Succes is één keer meer opstaan dan je gevallen bent.

Neem tien minuten en schrijf voor jezelf  ‘jouw 10 fouten’ op. Ik ben benieuwd naar de mooie verhalen en anekdotes die hier uit voortkomen. Deel ze en inspireer anderen met jouw ‘fouten’!