Vaak vraagt het leven niet om harder werken, maar om zachter worden. Graag deel ik een verhaal over de kracht van overgave — over het moment waarop loslaten geen verlies meer is, maar een bevrijding. Over hoe juist die beweging ruimte maakt voor rust, richting en een leven dat klopt met wie je werkelijk bent.

Volhouden of loslaten?

Soms kom je iemand tegen die met een vraag ook jouw eigen pad raakt. Een tijdje geleden begeleidde ik Brenda* die voortdurend het gevoel had dat ze moest volhouden. Ze wilde het graag goed doen – voor haar team, haar leidinggevende, haar gezin. Alles in haar stond in het teken van trouw blijven, verantwoordelijkheid dragen, niet opgeven.

Toch merkte ze dat ze steeds vaker moe was. Niet alleen fysiek, maar vooral diep vanbinnen.
Ze vroeg me tijdens een sessie: “Hoe weet ik of ik iets moet volhouden, of dat het tijd is om los te laten?”

Die vraag raakte me. Want dat dunne lijntje tussen doorzetten en toegeven aan wat niet meer klopt kennen we allemaal.

De eerste stap naar overgave

In onze gesprekken gingen we kijken naar wat er in haar Human Design zichtbaar was.
Ze bleek een Generator te zijn met een sterke drang om dingen beter te maken. Dat betekent echter niet dat ze óveral verantwoordelijk voor ís.

Haar energie komt pas echt tot bloei als ze reageert op wat het leven haar brengt, dus niet als ze blijft trekken aan wat vastzit, waar letterlijk geen flow meer in zit.

In NLP-termen onderzochten we het verschil tussen moeten en willen. Wat gebeurt er in je lichaam als je zegt: “Ik moet dit doen”? En wat verandert er als je zegt: “Ik kies ervoor om dit te doen”?

In dat moment voelde ze het verschil: haar adem zakte, haar schouders ontspanden, haar stem werd zachter. Brenda ontdekte dat overgave begint bij erkenning. Niet langer vechten tegen wat is, maar meebewegen met het leven.

Waar mag jij de controle wat losser laten?

Misschien herken jij dat ook: het gevoel dat je iets niet mag laten vallen. Dat je verantwoordelijkheid voelt voor iets wat eigenlijk zijn tijd gehad heeft.

Sta dan eens stil bij deze vragen:
– Waar houd jij nog vast uit loyaliteit, terwijl je diep vanbinnen voelt dat het klaar is?
– Wat zou er gebeuren als je niet langer probeert te controleren, maar vertrouwt op het grotere geheel?
– Hoe zou jouw leven eruitzien als je energie vrij zou komen voor wat wél klopt?

Een kleine oefening:
Haal rustig adem, lees de volgende vraag en misschien vind je het fijn om even je ogen te sluiten en.

Stel je voor dat je één situatie of verwachting loslaat? Wat ontstaat er dan? Wat voel je in dat moment van ruimte en rust?


De bevrijding van overgave

Aan het einde van het traject zei Brenda: “Ik dacht altijd dat ik moest kiezen tussen volhouden of opgeven, maar nu begrijp ik dat overgave ook een vorm van kracht is.”

En precies dat is wat ik telkens opnieuw zie gebeuren: Wanneer mensen zichzelf beter leren kennen, ontstaat er vanzelf richting, zonder dat ze hoeven te forceren.

“Loslaten betekent niet dat je opgeeft, maar dat je accepteert dat sommige dingen niet zo kunnen zijn als je ze wilt.”
Anselm Grün

Dat besef raakt aan wat mijn moeder me heeft voorgeleefd: de moed om te kiezen voor wat klopt, ook als dat betekent dat je iets of iemand moet loslaten.

Overgave vraagt moed. Niet om iets los te laten, maar om je over te geven aan het leven dat door je heen wil stromen. En precies daar begint vrijheid.

Wil je verder lezen over dit thema?
In mijn blog Koningin van de veerkracht: loslaten wat niet meer klopt deel ik hoe ik zelf heb geleerd om ruimte te maken voor wat wél klopt.

*Naam is om privacy-redenen gefingeerd.