Ik herinner me nog goed mijn eerste huifkartocht op Terschelling. Met Douwe als koetsier. Terschellingers zijn kampioen in het vertellen van sterke verhalen over schipbreuken, strandingen en jutten. Dat hebben wij ervaren. De hele tocht naar het Amelander gat en terug was Douwe aan het woord. Het ene na het andere verhaal. Mijn vader hing aan zijn lippen. Mijn vader, onderwijzer/directeur met pensioen, is een man die zelf ook de kunst van het verhalen vertellen goed verstaat. Maar Douwe is een klasse apart, een echter meester.
Juist die gebeurtenis, die ene huifkartocht ruim vijftien jaar geleden, herinner ik mij als de dag van gisteren.
De brug slaan
In het bijzonder zijn verhaal over de dag dat het Noordzeestrand bezaaid lag met allemaal verschillende sportschoenen en hoe iedereen op zoek ging naar een compleet paar. De beelden die dat verhaal onmiddellijk bij mij opriepen. Dat zie je zo voor je, toch?
Dat vind ik zo mooi aan verhalen, ieder mens creëert zijn eigen werkelijkheid ermee en ze verbinden. Ze zorgen voor echt diepgaand contact. Tussen jou en de ander en tussen jouw eigen binnen- en buitenwereld.
Vaak zijn we ons ook niet bewust van het effect van onze verhalen op anderen. Bij verhalen lijkt het wel of er een stap wordt overgeslagen: Je wordt direct in je binnenste geraakt zonder dat je het onder woorden hebt gebracht of kunt brengen. Via taal gebeurt er iets met je dat je in taal niet kunt uitdrukken.
Welke verhalen vertel jij jezelf?
Hoe maak jij gebruik van verhalen in jouw werk?
Welk effect merk je wanneer jij naar verhalen luistert?
Een nieuwe werkelijkheid
Volgens Carl Gustav Jung worden personen uitgenodigd naar binnen te gaan door middel van eigen associaties, beelden en gevoelens, zodat zij wel een nieuwe werkelijkheid moeten creëren. In een verhaal wordt je uitgenodigd om je te identificeren, zowel met jezelf als met het vertelde. Daarin gaat het slechts zeer ten dele om de bewuste boodschap die het denken meeneemt. Juist het onbewuste wordt op het goede spoor gezet.
Een schatkist vol…
Zondag kwam mijn jongste dochter Sophie terug van een weekend Terschelling met mijn vader. Vol verhalen. Over de krabben die ze samen met opa heeft gevangen; iedere dag weer meer. Over de flessenpost die ze vanaf de veerboot terug naar Harlingen in de Waddenzee hebben gegooid. En over de verhalen die opa haar weer vertelde. Verhalen die haar lang zullen bijblijven en waar ze onbewust veel van geleerd heeft. Een schat aan herinneringen! De volgende ochtend kon ze niet kiezen welk verhaal zij op haar beurt weer in de kring op school wilde delen. Verhalen willen immers verteld worden.
Verder vertellen
Wil jij jouw verhalen verder verkennen, ontdekken hoe ze jouw identiteit vormen en hoe je ze kunt omzetten in inspirerende doelen? Wil jij leren hoe je verhalen effectief kunt inzetten in jouw dagelijkse communicatie? Of ben je gewoon nieuwsgierig hoe ik je verder kan helpen in jouw professionele ontwikkeling? Neem dan contact met mij op voor een kennismakingsgesprek waarin we samen vaststellen wat jij nu nodig hebt om verder te groeien en hoe ik je daarin kan begeleiden.
